Astrantia 2 – UHC 2: 1-2

Astrantia 2 – UHC 2: 1-2

Na 10 maanden mochten we eindelijk weer een wedstrijd spelen. Ik had verwacht dat er flink wat coronabuikjes het veld op zouden lopen. Dat viel reuze mee, maar dat kwam vooral omdat er veel jeugd meedeed vandaag. Veel oudgedienden van het Tweed waren nog op vakantie. Dus volgende week wordt het moment van de waarheid voor deze jongens als ze op het veld moeten bewijzen hoe fit ze zijn. Ook de nu al ‘slechtste smoes van het seizoen’ hoorde ik al voorbijkomen, iemand kon niet voetballen omdat zijn voetbalschoenen niet geleverd waren. Dit voelt weer als bivakkeren in de Kelderklasse.

Astrantia opende aardig. Het oogde allemaal onwennig. Er is natuurlijk lang niet gevoetbald en er moesten flink wat nieuwe jongens worden ingepast. Het was dus veel zoeken naar vastigheden in het team. Na ongeveer 20 minuten scoorde Wim na een assist van Ruben. Dat was verdiend. Daarna legde de Luinge van Middelaar de bal op de stip en stond het (te) snel 1-1. Vlak voor rust grepen het middenveld en de verdediging niet adequaat in en kon UHC te makkelijk een 1-2 voorsprong noteren. In de rust kwamen veel jongens van Onder-19 in het elftal. Zo stond de tweede helft ook vooral in het teken van zoeken naar vastigheden. Na rust werd er vaker gekozen voor een voetballende oplossing. Helaas werd er niet meer gescoord in de tweede helft. Een handvol kansen waren niet aan Astrantia en UHC besteed. En anders stond de lat of paal in de weg. Het was natuurlijk een oefenwedstrijd, dus het is vooral belangrijk weer minuten in de benen te krijgen om de conditionele achterstand van het vorige seizoen in te lopen. De verdediging stond goed. Alleen de nummer 10 kon scoren, maar naar eigen zeggen had hij vorig seizoen er drie ingelegd tegen ons eerste elftal. Dus wat dat betreft een meevaller. Gelukkig staan er nog 4 wedstrijden op het programma om beter op elkaar ingespeeld te raken voordat de competitie begint.

Man of the match: de teamgeest. Het is mooi om te zien dat ook in het nieuwe seizoen iedereen weer zijn steentje bijdraagt. De een neemt de verantwoordelijk om als arbiter de wedstrijd keurig te leiden, de ander neemt zijn vriendin ‘die op springen staat’ mee om de vieze was op te halen. De teamgeest zal ook dit seizoen waarschijnlijk meer doorslaggevend zijn voor succes dan onze individuele techniek, al denken sommigen dat ze de Messi’s van de Reserve 4e klasse zijn. Volgende week zaterdag om 16:00 weer een wedstrijd tegen Vitesse.